3/5/09

ΜΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΗ

Πριν παντρευτούμε με το Δημήτρη ,πριν από εννιά χρόνια (πότε πέρασαν αλήθεια) είχαμε ένα μεγάλο χώρο που τον χρησιμοποιούσαμε ως εργαστήριο. `Ηταν γύρω στα 100τ.μ και παλιά ήταν ξυλουργείο. `Ημαστε πολύ τυχεροί γιατί μας τον παραχώρησε μια φίλη που είχε ταλαιπωρηθεί από τους προηγούμενους ενοικιαστές. Για πέντε χρόνια σχεδόν κάθε απόγευμα δουλεύαμε στο χώρο αυτό. `Ηταν το καταφύγιό μας. Υπό τους ήχους πάντα της μουσικής ή του ραδιοφωνικού θεάτρου ξεδιπλώναμε τη φαντασία μας , πειραματιζόμαστε με νέα υλικά και τεχνικές στις δημιουργίες μας. Το τι είχαμε μαζέψει μέσα σ' αυτά τα τετραγωνικά δε λέγεται. Ξύλα και ότι άλλο βρίσκαμε στις παραλίες που ξέβραζε το κύμα, εξαρτήματα μηχανών από εγκαταλελλειμένα εργοστάσια, κλεδαριές και πρόκες από ερειπωμένα σπίτια σε ξεχασμένα χωριά, υλικά από διαλυτήρια πλοίων, πολύχρωμα ξύλα από παλιά καρνάγια και άλλα πολλά. Πολύτιμους για μας θησαυρούς που συλλέγαμε με αγάπη στα ταξίδια μας ανά την Ελλάδα.


Λίγο πριν παντρευτούμε έπρεπε να εγκαταλείψουμε το εργαστήριο και βέβαια όλα αυτά τα πράγματα και οι πολλές κατασκευές μας δεν χωρούσαν στο σπίτι μας. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Τότε σκεφτήκαμε να κάνουμε εκεί ένα αποχαιρετιστήριο γλέντι και να μοιράσουμε στους φίλους μας ότι θέλουν από το εργαστήριο. Κράτησαμε κι εμείς λίγα, πολύ αγαπημένα κομμάτια. Ευτυχώς σκεφτήκαμε και τα φωτογραφίσάμε πριν τα αποχωριστούμε.


Πέρασαν τα χρόνια, κάναμε παιδιά και η ζωή μας άλλαξε τελείως. Οι αποδράσεις στις παραλίες και τα βουνά λιγόστεψαν, οι συχνές επισκέψεις σ' εκθέσεις και μουσεία χάθηκαν και πού χρόνος και διάθεση βέβαια για ποίηση, λογοτεχνία, ζωγραφική και κατασκευές. Αφοσιωμένοι και οι δυο στα παιδιά, προσπαθώντας να φτιάξουμε όσο το δυνατόν πιο ωραίο το σπιτικό μας, κάναμε στην άκρη τους εαυτούς μας. Η μόνη μας απόλαυση, να πιούμε παρέα ένα καφεδάκι και να ανοίξει ο ένας την ψυχούλα του στον άλλον. Κάποιες φορές ο Δημήτρης μου έθετε το ερώτημα αν προχωράμε σαν άνθρωποι ή έχουμε γίνει χειρότεροι. Τότε του έλεγα ότι νιώθω πιο γεμάτη και πιο ισσορροπημένη από ποτέ. Ποίηση ήταν τα πρώτα λογάκια των παιδιών μου, ζωγραφική το γλυκό τους χαμόγελο και μουσική το γάργαρο γέλιο τους. Η αγάπη του και η συμπαράσταση του ήταν αυτή που με έκανε να κατάφέρνω πράγματα που δεν το πίστευα ποτέ ότι θα τα κατάφερνα.


`Οταν έφτιαξα αυτό το Blog, το ξεκίνησα για να γράφω κι εγώ συνταγές για σαπούνια και φυσικά καλλυντικά όπως η WITCH και οι άλλες μάγισσες. `Ομως ξαφνικά γνώρισα ανθρώπους που μου θύμισαν την ποίηση κι άρχισα να διαβάζω πάλι τους αγαπημένους μου ποιητές. ( Χάρη στον POET και τους συνεργάτες του), τη ζωγραφική κι ανέβηκα στο πατάρι κι άρχισα να ψάχνω τα σύνεργά μου ( χάρη στη MARIELA και την ΑΝASTASIA και την CARPE DIEM), άρχισα να κάνω πάλι κοσμήματα ( χάρη στην ΟLIVE και την FARAONA), να κάνω χειροτεχνίες( χάρη στην ΜΑΜΑ ΒΙΚΥ, στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ και άλλες), να τραβάω φωτογραφίες( χάρη στην ΑΘΗΝΑ και τον ΒΕΝΙΚΟ).Ακόμα να ενημερώνομαι και να διαμαρτύρομαι γα ότι συμβαίνει γύρω μου( χάρη στον BUZY BEΕ και τον ΠΑΤΕΡΑ) Και το κυριώτερο άρχισα να νιώθω ότι έχω γύρω μου τόσους πολλούς φίλους ( πότέ δεν ήμουν ιδιαίτερα κοινωνική). Γι΄αυτό θέλω να μοιραστώ μαζι σας όλα αυτά τα όμορφα που κάναμε παλιά κι ελπίζω αυτά να σταθουν η αφορμή (τώρα τα παιδιά μεγάλωσαν κάπως) για ν' άρχίσουμε πάλι να δημιουργούμε και να κάνουμε τους εαυτούς μας καλύτερους. Γιατί αλλιώς όλα αυτά που σας λέω και σας δείχνω δεν έχουν κανένα νόημα. Θα ξεκινήσω με κάποιες κατασκευές του Δημήτρη και στην επόμενη ανάρτηση θα σας δείξω κάποιες δικές μου. Πολλά φιλιά σε όλους και σ' αυτούς που δεν ανέφερα πιο πάνω , αλλά σας διαβάζω και μ΄εμπνέετε.







33 σχόλια:

witchofdaffodils είπε...

καλό μήνα ΙΖΑ!

οι δημιουργίες θαυμαστές :)

Αν στάθηκα αφορμή να βρείς μια τόσο όμορφη παρέα, ε, είμαι πολύ χαρούμενη!

Mariela είπε...

Είναι τόσο όμορφα! ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!
Μ' αρέσουν πολύ! Χαίρομαι αφάνταστα που κατάφερα να σε βάλω σε μια δημιουργική διαδικασία... είναι κάτι που λετρεύω, γι αυτό άλλωστε και διδάσκω!
Μπράβο παιδιά και στους δύο...
και βέβαια ένα μεγαλύτερο μπράβο για τις "ζωντανές σας" δημιουργίες, τις κορούλες σας!
Να είστε πάντα καλά, αγαπημένοι και να τις χαίρεστε!
Περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφ'έρον να δω κια τις δικές σου δημιουργίες ΙΖΑ.......

Appelsinpigen είπε...

ΙΖΑ μου,

ειναι τοσο ομορφα ολα αυτα που γράφεις...

Το καλό είναι ότι μέσα στα χρόνια η έκφραση μέσω της δημιουργίας δεν εξαφανιστηκε!!! Είναι ακόμη εκεί και ελπίζω να είναι για πολυυυυ καιρό ακόμη!

Ευχομαι να είστε όλοι καλά, ο άντρας σου και τα παιδιά σου, και να μπορείτε πάντα να έχετε όρεξη για ταξίδια, για κατασκευές, για δημιουργία...

Χαίρομαι αν σ εχω εμπνεύσει κι εγώ, έστω και λίγο... :)
Καλή σου μέρα!!

ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ είπε...

από ότι φαίνεται ο Δημήτρης αντιπαθεί τη θάλασσα, χαχααααα...
η δεύτερη κατασκευή μου άρεσε πολύ, λίγο περισσότερο από τις υπόλοιπες, μεράκι αν υπάρχει και φυσικά χώρος για να ξεδιπλωθεί το μεράκι, γίνονται θαύματα

IZA είπε...

Καλό μήνα και σε σένα WITCH. Η πρώτη μου επαφή με τη μπλογκόσφαιρα ήταν μέσα από το ιστολόγιό σου. Σε διάβαζα πολύ καιρό πριν τολμήσω κι εγώ να φτιάξω το δικό μου. Ξεκοκκάλιζα όλες σου τις αναρτήσεις και ζήλευα την ωραία σας παρέα. Να 'σαι πάντα καλά.

IZA είπε...

ΜΑΡΙΕΛΑ ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Η γνώμη σου και οι συμβουλές σου μετράνε ιδιαίτερα για μας. Τα ξαναλέμε.

Προκομένη μου ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ πώς να μην την αγαπάει αφού κι αυτός είναι νησιώτης, από τον Πόρο. Αγαπάει όμως πολύ και τα βουνά, καθότι πρώην ορειβάτης.
Να σου εκμυστηρευτώ και κάτι. Η μαγειρική και το νοικοκυριό δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου. Αναγκαστικά όμως κολύμπησα και κολυμπώ στα βαθειά. Διαβάζοντας το ιστολόγιό σου κατάλαβα ότι και η μαγειρική είναι μεράκι και δημιουργία. Να 'σαι καλά.

IZA είπε...

Ευαίσθητο και παράξενο ξωτικό CHRISTINE και βέβαια μ' έχεις εμπνεύσει κι έχω ζηλέψει τον τόσο όμορφο και προσωπικό τρόπο γραφής των ιστοριών σου. Να 'σαι κι εσύ καλά, να μας χαρίζεις τις ιστορίες σου αλλά και να μας επισημαίνεις όλα αυτά τα όμορφα που δεν μπορόύμε να παρακολουθήσουμε εμείς.

Δημιουργία είπε...

Αυτό που κατάλαβα από την πολύ όμορφη ανάρτησή σου είναι ότι όπως συνέβη στις περισσότερες όταν δημιουργήσαμε οικογένεια και γίναμε μαμάδες (τουλάχιστον σ'εμένα έτσι έγινε) άλλαξαν και οι προτεραιότητες. Η δημιουργικότητα, όμως, δεν χάνεται και κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες βρίσκει πάλι διέξοδο. Ομορφα τα έργα που μας παρουσίασες, φαίνονται να έχουν φτιαχτεί με πολύ μεράκι!

Margo είπε...

Ίζα μου όσα γράφεις θα μπορούσα να τα έχω γράψει εγώ με τη διαφορά ότι δεν μοιράζομαι τις δημιουργικές ανησυχίες με τον άντρα μου, να σου πω ότι ζηλεύω.. καλοπροαίρετα:) και τα παιδιά μου είναι ακόμη μικρά, στην ηλικία της γκρίνιας και της αγκαλιάς. Παρόλα αυτά μέσα από το blog, αν και ξεκίνησα και εγώ απ’ τα σαπούνια, μου άνοιξε ένα ολόκληρο ξεχασμένο ή και άγνωστο κόσμο που θεωρώ πολύτιμο πια, μου έχει χαρίσει απερίγραπτες χαρές και με έβγαλε από την δημιουργική ακινησία των τελευταίων χρόνων.

Πολύ όμορφες οι κατασκευές του Δημήτρη με φαντασία και μεράκι. Έχω αδυναμία στα καράβια και στα θαλασσινά θέματα.
Περιμένω και τις δικές σου δημιουργίες:)
Καλό βραδάκι!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

KAT AΡΧΗΝ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ.ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΕΤΣΙ ΠΑΝΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΕΣ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΟΥ.

ηλακάτη είπε...

η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι όταν αποκτούμε παιδιά, αφήνουμε ένα μέρος της δημιουργικότητας μας κατά μέρος, (ή την χρησιμοποιούμε για τα παιδιά μας, παιρνώντας ατελείωτες ώρες μαζί τους φτιάχνοντας κατασκευές από χαρτί μέχρι μαρούλι και φρούτα)
αλλά μόλις ξεπετάγονται, τραβάμε ξανά προς τη δόξα, εγώ ξεπαίδιασα και ξαναβαδίζω στις παλιές συνήθειες, μόνο πρόβλημα ο χώρος, αν και μεγάλο το σπίτι, έχω καταφέρει να μην χωράω, οπότε δημιουργώ όσα πραγματικά χρειάζομαι

οι δημιουργίες του συζύγου τέλειες, η πρώτη, η δεύτερη και οι δυο τελευταίες πολύ μου αρέσουν

προδίδω την αγάπη μου για τη θάλασσα;

eleni είπε...

Ιζα,τι όμορφες δημιουργίες!Θα περιμένω και τις δικές σου.

Έχεις δίκιο,από τη στιγμή που έρχονται τα παιδιά,όλη η προσοχή μας στρέφεται σ΄αυτά,μας χρειάζονται πλάι τους.Κι εγώ άρχισα να ασχολούμαι με τη ζωγραφική από τότε που οι κόρες μου έφυγαν για σπουδές.
Καλό βράδυ!

"ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ" είπε...

IZA καλό μήνα σε σένα την όμορφη οικογένειά σου και σε όλη την παρέα σου!
Τρυφερή και πανέμορφη η εξομολόγησή σου!
Οι δημιουργίες καταπληκτικές,περιμένω συνέχεια...
Έτσι έκανα και εγώ ένα μεγάλο διάλειμμα, τώρα που μεγάλωσαν τα παιδιά μου συνεχίζω... μαζεύουμε με το σύντροφό μου κάθε λογής άχρηστα για μερικούς πράγματα και δημιουργούμε!
Να είσαι πάντα καλά!
Σε ευχαριστούμε για αυτά που μας προσφέρεις!
ΟΛΓΑ

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Iza μου
Είναι τόσο κοινές οι εμπειρίες μας που δεν χρειάζεται καν να σχολιαστούν.Ετσι κι εμείς ξεκινώντας πριν από έντεκα χρόνια ακριβώς..κάναμε τόσα πράγματα μαζί και τώρα τρέχουμε να προλάβουμε την καθημερινότητα..Ομως έρχεται μια μαγική που αρχίζουν τα πράγματα να ξαναμπαίνουν στην θέση τους σιγά-σιγά.Οι ρυθμοί χαλαρώνουν , τα παιδιά μεγαλώνουν κι εμείς γινόμαστε πάλι εμείς..Με τιμά το ότι σε ενέπνευσα έστω κι ελάχιστα για το οτιδήποτε.Να' σαι καλά Iza μου και σ' ευχαριστώ.Αποτελείς πηγή έμπνευσης για πολλούς..ανάμεσα στους οποίους κι εγώ.Καλή σου μέρα σου εύχομαι

IZA είπε...

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ έχεις δίκιο. Η δημιουργικότητα θα βρει διέξοδο, έστω και με άλλη μορφή και σε πράγματα που φτιάχνουμε πια για την οικογένειά μας.

IZA είπε...

ΜΑRGO δεν είναι τυχαίες τελικά οι επιλογές μας στα ιστολόγια που διαβαζουμε κι επικοινωνούμε. Είναι γιατί έχουμε τόσο κοινά χαρακτηριστικά κι επιζητούμε τα ίδια πράγματα. Χαίρομαι πολύ που σας βρήκα.

IZA είπε...

Ευγενικέ μου SKROUTZAKO πάντα με τα καλά σου λόγια Σ' ευχαριστούμε πολύ και καλό σου μήνα.

ΗΛΑΚΑΤΗ καλώς όρισες κι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ξέρεις υπάρχουν κι άνθρωποι που δεν επιστρέφουν ποτέ στη δημιουργική τους φάση. Πέρασα μια βόλτα από το ιστολόγιό σου κι εντυπωσιάστηκα.

IZA είπε...

Μου φαίνεται ΕΛΕΝΗ ότι τώρα περνάς την καλύτερή σου δημιουργική φάση. Πιο ώριμη και χωρίς άγχος.Τα παιδιά σου έχουν βρει το δρόμο τους κι εσύ ζεις εκεί που σ' αρέσει κοντά στη φύση. Εκμεταλεύσου τη δεόντως.

IZA είπε...

ΟΛΓΑ πολύ χαίρομαι που έχουμε τόσα κοινά. Θα χαρώ πολύ κάποια στιγμή να δω τα έργα σας. Σ΄ευχαριστούμε για τα τόσο καλά λόγια σου. Μας δίνεις δύναμη να συνεχίσουμε να δημιουργούμε.

IZA είπε...

Γλυκειά μου CARPE DIEM,
πάντα με τα ευγενικά και καλά σου λόγια. Μέσα στα χιλιάδες ιστολόγια επιλέγουμε κάποια για να τα διαβάζουμε. Με λίγα απ' αυτά επικοινωνούμε μ' έναν ιδιαίτερο τρόπο. Αισθανόμαστε σαν να είμαστε παλιοί καλοί φίλοι. Τι είναι αυτό μας κάνει να επιλέξουμε; Είναι μάλλον το ένστικτο μας ότι έχουμε τόσα κοινά μ' αυτούς τους ανθρώπους. `Ενας απ' αυτούς τους ανθρώπους είσαι κι εσύ.

Seirios είπε...

Πόση αλήθεια κρύβουν τούτες οι σκέψεις που θέλησες να μοιραστείς μαζί μας…

Με συγκίνησες ίσως γιατί σε αυτά που διάβασα βρίσκω πότε τους γονείς μου στη δική τους νιότη και μετέπειτα πορεία και πότε τον ίδιο μου τον εαυτό.

Να χαίρεσαι την όμορφη οικογένεια που δημιούργησες!

Φιλώ σε!

olivetreegirl είπε...

Αυτός ο χώρος που είχατε μετατρέψει σε εργαστήριο πρέπει να είχε κάτι το μαγικό, φαίνεται από τα υπέροχα πράγματα που βγήκαν από μέσα εκεί. Έναν τέτοιο χώρο ονειρεύομαι κι εγώ, κι ας μην είναι 100 τετραγωνικά, μου φτάνουν και δέκα! Ο δικός μου σύντροφος έχει άλλου είδους ανησυχίες, γράφει και παίζει μουσική και επειδή το σπίτι είναι μικρό, τα "εργαστήριά" μας στεγάζονται στο ίδιο δωμάτιο. Εκεί να δεις χαμός, εγώ χράτσα χρούτσα με πριόνια και τρυπάνια κι αυτός ο κακομοίρης να προσπαθεί να συνθέσει!
Μεγάλη μου τιμή να με αναφέρεις σαν πηγή έμπνευσης, σε ευχαριστώ!

Benikos place είπε...

Καλησπέρα, ΙΖΑ! Σ΄ευχαριστούμε πολύ για την αναφορά στο blog μας. Λατρεύουμε κι εμείς τη θάλασσα και οι συνθέσεις αυτές μας άγγιξαν. Περιμένουμε και τις δικές σου κατασκευές.

IZA είπε...

Ευχαριστώ SEIRIE για τα καλά σου λόγια. Σ' ευχαριστώ όμως και για ένα άλλο λόγο. Γιατί η ύπαρξη του ιστολογίου σου, έδωσε το ερέθισμα στο Δημήτρη να φτιάξει κι εκείνος το δικό του. `Ετσι μοιραζόμαστε κι αυτή την τρέλα.

IZA είπε...

`Οντως ΟLIVE περνάγαμε μαγικές στιγμές εκεί. Παρόλο που ήταν μεγαλος ο χώρος, υπήρχαν στιγμές που δεν βρίσκαμε ελεύθερο χώρο στον πάγκο για ν' ακουμπήσουμε. Τέτοιο χάος γινόταν. Χαίρομαι που είστε ένα καλλιτεχνικό ζευγάρι και φαντάζομαι το δικό σας δημιουργικό χαμό. Να είστε καλά.

IZA είπε...

Ευχαριστούμε BENIKO. Αφού αγαπάς τη Σάμο, είναι δυνατόν να μη λατρεύεις τη θάλασσα. Υπομονή κοντεύει ο καιρός που θα βρεθούμε πάλι κοντά της. Καληνύχτα.

ippoliti_ippoliti είπε...

εγώ ομολογώ ότι πρωτίστως χάρηκα την τρυφερότητα που αποπνέει το κείμενο και στη συνέχεια τις δημιουργίες.
μπράβο
Καλό βράδυ

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Καλησπέρα !!
Μου θυμίζεις τον εαυτό μου πριν χρόνια, έτσι δημιουργούσαμε μαζί με τον άντρα μου διάφορες συνθέσεις, μετά μεγαλώνοντας 3 παιδιά αφήνεις πίσω αυτή την δημιουργικότητα , δίνεις προτεραιότητα στην οικογένεια , τώρα που μεγάλωσαν κάπως , προσπαθώ να ξεκλέβω λίγο χρόνο για δημιουργία και τα καταφέρνω !!
Εξαιρετικά τα έργα του άντρα σου, επέλεξα το 1ο , το 3ο και το τελευταίο σύμφωνα με το γούστο μου !! Πάντα να είσαστε καλά να δημιουργείτε , τη σελίδα σου την βρίσκω πολύ όμορφη και καλόγουστη!!!!
Καλό μήνα

Anastasia's dolls είπε...

Ιζα μου κι εγω ξεκινησα τα χομπυ μου πριν απο εναμισυ χρονο οταν ο μικρος μου γιος πηγε στο γυμνασιο .Για εικοσι χρονα ο χρονος για τα χομπυ μου ηταν ανυπαρκτος ,εχω 4 παιδια και καταλαβαινεις .Τωρα ομως ποιος με πιανει !! (λεμε τωρα γιατι οι υποχρεωσεις παντα τρεχουν )
Τα εργα του Δημητρη πολυ ομορφα !
Σας ευχομαι καλες δημιουργιες !

55fm είπε...

Kαλημέρα ΙΖΑ!
Έφτιαξα αυτό το προσωπικό μπλογκάκι και σιγά-σιγά θα δείς και τα δικές μας προσπάθειες.
Αρχικά θα πάρεις μια γεύση!
Να είστε καλά.Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν γνωρίζω τρυφερούς δημιουργικούς ανθρώπους!

IZA είπε...

IPPOLITI και 50FM καλώς όρισατε. Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Τα ξαναλέμε.

ΑθΗΝΑ και ANASTASIA σας ζητώ συγγνώμη που άργησα να σας απαντήσω αλλά αυτές οι μέρες ήταν πολύ φορτωμένες. Εμένα βλέπετε τα παιδιά ακόμα είναι μικρά κι εγώ προσπαθώ να τα χωρέσω όλα μέσα στη μέρα, μα δε γίνεται. Τα ξαναλέμε.

zekia είπε...

πολύ συγκινητικό το ποστ σου και η ιστορία ανάμεσα σε σένα, τον άντρα σου και το εργαστήριό σας. Πάντα αναγκαζόμαστε να αφήσουμε πίσω κάποια πράγματα αλλά αυτό δεν αλλάζει το ποιοι είμαστε. Θα ήθελα να έχω και γω ένα εργαστήριο:) να σαι καλά, με συγκίνησες

Ανώνυμος είπε...

Marvelous, what a blog it is! This blog gives valuable facts
to us, keep it up.

Visit my web site - eToro OpenBook