ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΜΑΝΙΤΕΣ;

ακρυλικά 60Χ70

  Κοντά στο χωριό μου στη Σάμο (ξέρω σας έχω ζαλίσει μ' αυτό) είναι το πολύ όμορφο βουνό Καρβούνης. Από εκεί είναι και το τοπίο που έχω ζωγραφίσει. Δεν ξέρω αν μπορώ να σας μεταφέρω αυτή την ομορφιά. Να κάθεσαι στον ίσκιο μια ελιάς, ν 'ακούς  τα τζιτζίκια και να ξεχνιέσαι ζωγραφίζοντας αυτό τον παράδεισο που απλώνεται μπροστά σου. 
     Στον ουρανό να κάνουν βουτιές  τα γεράκια και πού και πού να σε ξαφνιάζει κάποια σαυρίτσα που σέρνεται ανάμεσα στα πινέλα σου.
  Νοσταλγώ εκείνες τις στιγμές που ο χρόνος δεν τρέχει σαν τρελός.  
Ονειρεύομαι το βουνό τώρα ντυμένο στα φθινοπωρινά του . Αχ! και να ήμασταν εκεί την εποχή που βγαίνουν τα μανιτάρια- οι μανίτες- όπως τα λένε εκεί. Ντυμένοι με τ' αδιάβροχά μας και με το καλαθάκι μας στο χέρι να γυρνάμε στ' αγαπημένα μονοπάτια του Καρβούνη. Τι λέτε; Πάμε;

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ

κολλάζ κι ακρυλικά πάνω σε χαρτόνι 45Χ50- Δημιουργία `Ιζας

Ξύπνησα χθες τη νύχτα απ' το κλάμα μου

πετάχτηκα και τρομαγμένη κοίταξα  στον καθρέφτη μου
...όμως  αντίκρισα απέναντί μου, μια ξένη.