7/2/14

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

                                                              ακρυλικά 40Χ50

Το σπίτι που γεννήθηκα κι έζησα μέχρι 5 χρονών στην Αυστραλία έγινε η έμπνευση μου γι' αυτόν τον πίνακα. Μια μακρινή ανάμνηση, σαν όνειρο , εκεί που υπήρξε η αρχή  της ζωής μου.


15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

You really make it seem so easy with your presentation but
I find this topic to be really something that I think I would never understand.
It seems too complex and very broad for me. I am looking forward
for your next post, I'll try to get the hang of it!



Feel free to visit my web-site ... vcomp100.dll ()

MYSTELIOS είπε...

Πάρα πολύ ωραίο έργο γεμάτο χρώμα και συναίσθημα !!!
Καλό Σαββατοκύριακο και καλή συνέχεια !!!

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με τον Στέλιο, επίσης μου αρέσει το κολάζ, οι λέξεις καθώς και οι αριθμοί, που φαντάζομαι δεν είναι τυχαίοι...και οι ματιέρα πολύ ωραία.
Καλή συνέχεια

IZA είπε...

Dear Ανώνυμος friend I don't understand which is your web site.

IZA είπε...

Στέλιο ευχαριστώ για το σχόλιο μα πιο πολύ για την ευχή "καλή συνέχεια". Για μας που είμαστε αυτοδίδακτοι κάθε πίνακας που κάνουμε είναι ένα μάθημα που μας προετοιμάζει για το επόμενο βήμα. Να είσαι καλά.

IZA είπε...

Δαμασκηνή έχεις δίκιο εν μέρει. Κάποια είναι τυχαία, κάποια όχι. Υπάρχει η χρονολογία γέννησής μου, τ' αρχικά μου και το τύπωμα του φακέλου ενός παλιού γράμματος.Χάρηκα που σε γνώρισα και είδα τη δουλειά σου. Μου αρέσει πολύ το έργο με τους κορμούς. Καλή συνέχεια και σ' εσένα.

Dinos-Art είπε...

Μαρία μου, μερικά πράγματα, που είναι έντονα, μένουν ανεξίτηλα στο παιδικό μυαλό, όσο μικρή κι αν είναι η ηλικία τους. Προσωπικά ανεξίτηλη μένει μέσα μου η Γερμανική κατοχή, παρ'όλο που ήμουν-δεν ήμουν έξι χρονών όταν τη βίωσα. Αυτό μου έκανε να βγάλω από μέσα μου αυθόρμητα κάποια μικρά πεζά (νομίζω σου τα έχω δώσει), ή/και κάποιες ζωγραφιές. Έτσι βγήκε και από σένα αυτή η έντονα χρωματισμένη με συναίσθημα ζωγραφιά. Φιλιά, καλή εβδομάδα.

Δημιουργία είπε...

Νοσταλγικό το έργο σου αλλά και πολύ όμορφο!

IZA είπε...

Ντίνο μου η αλήθεια είναι δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από αυτό το σπίτι. Μα όποτε βλέπω νιώθω μια γλύκα μέσα μου μα και μια λύπη που ποτέ δεν μπορεσα να το ξαναδώ. Απ' ότι ξέρω τώρα η περιοχή ( λίγο έξω από το Σύδνευ) είναι γεμάτη βίλες με πισίνες, ένα από τα πιο αριστοκρατικά προάστια. Καλή σου νύχτα.

Poet είπε...

«Σαν πεινασμένο αγρίμι η μνήμη στο κατώφλι περιφέρεται/ θαμπώνοντας τα τζάμια με το χνώτο της...»

Όλοι εκεί ξαναγυρίζουμε, Μαρία μου. Στην εποχή της αθωότητας, της ελπίδας, της ανακάλυψης του κόσμου. Με γλύκα και με πόνο.

IZA είπε...

Τόλη μου έχεις απόλυτο δίκιο. Ποτέ μέχρι τώρα δεν ασχολήθηκα με αυτή την εποχή. Φαίνεται όμως ότι αυτό συμβαίνει όταν μεγαλώνουμε αρκετά. Σ' ένα μήνα κλείνω τα πενήντα και φαίνεται αρχίζει να με πιάνει η κρίση της μέσης ηλικίας. Καληνύχτα και σ' ευχαριστώ που πάντα με θυμάσαι ενώ εγώ δεν μπορώ να είμαι συνεπής.

Giorgos Varvakis είπε...

Φοβερή δύναμη, κίνηση, λαχτάρα, "φόβος", επιθυμία, ένταση...
"Επέστρεφε", λέει ο ποιητής!!
Πολύ όμορφο Μαρία μου
Καλημέρα

IZA είπε...

Γιώργο, το σχόλιο σου με χαροποιεί ιδιαίτερα αφού κατάφερα να σου μεταδώσω όλα αυτά τα συναισθήματα που είχα κατά νου όταν ζωγράφιζα. Να είσαι καλά!

Gaby Bee είπε...

This is absolutely amazing! I admire your attention to detail and composition. Love it!

Have a wonderful weekend!
Gaby xo

IZA είπε...

Hi Gaby. Thanks a lot! I'm trying new techniques of mixed media. some went good but some didn't go as I expected. (like stensils) I will keep on experiment.