13/9/09
Μια από τις πολλές τρέλες μου είναι η συλλογή παλιών σχολικών φωτογραφιών. Συλλέγω από παλαιοπωλεία φωτογραφίες που εξάπτουν τη φαντασία μου.
Προσπαθώ να φανταστώ την εποχή, τον τόπο, τις κοινωνικές τάξεις. Παρατηρώ προσεκτικά τα πρόσωπα των παιδιών και προσπαθώ να φανταστώ το χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους.
Αναρρωτιέμαι τι απέγιναν αυτά τα παιδιά στη μετέπειτα ζωή τους.
Ποια ήταν η τύχη τους;
Παρατηρώ τα πρόσωπα των δασκάλων και βγάζω συμπεράσματα για τις συνθήκες εργασίας της εκάστοτε εποχής και τις αντιλήψεις τους.
`Εχει πολύ ενδιαφέρον αυτό. Δείτε το σαν παιχνίδι. Προσπαθήστε κι εσείς να μαντέψετε την εποχή της φωτογραφίας και δημιουργήσετε τα δικά σας σενάρια. Θα με ενδιέφερε να μοιραστείτε τις σκέψεις σας μαζί μου. Απομονώνω πάντοτε κάποια πρόσωπα από τη φωτογράφία που μου κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση κι εξάπτουν περισσότερο τη φαντασία μου. Η επιλογή είναι πολύ προσωπική.
Εσείς μπορεί να επιλέγατε άλλα πρόσωπα. Η φωτογραφία που επέλεξα σήμερα είναι μια από τις αγαπημένες μου, για την οποία δε γνωρίζω τίποτα. Ούτε την εποχή, ούτε τον τόπο. Τι καλά που θα ήταν αν κάποιος, σ' αυτή τη φωτογραφία ή στις επόμενες που θα ακολουθήσουν, αναγνωρίσει κάποιο δικό του άνθρωπο;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Εχω τις ομαδικες φωτογραφιες που βγαζαμε στο σχολειο καθε χρονο.Τωρα οταν τις κοιταω προσπαθω να μαντεψω τι εχουν γινει οι παλιοι συμμαθητες και που βρισκονται.Γλυκες αναμνησεις
στο περασμα των χρονων.
Πολύ ενδιαφέρον πράγματι, δεν το είχα σκεφτεί με "ξένες" φωτογραφίες, κρατώ τις πολύ παλιές της οικογενείας μέσα στις οποίες υπάρχουν πολλά πρόσωπα που δε γνωρίζω. Ο καλύτερος τρόπος να ταξιδέψει κανείς στο παρελθόν..
Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον!Πραγματικά κάθε φωτογραφία,κάθε πρόσωπο έχει τη δική του ιστορία,που σε καλεί να μαντέψεις!Μόνο παλιές φωτογραφίες έχω κι εγώ,μα πολλά πρόσωπα δεν τα γνωρίζω,γιατί ο πατέρας μου ειδικά έχει φωτογραφίες από τα πλοία που ταξίδευε,αλλά ακόμη και από τη 10ετία του ΄40,που ήταν στρατιώτης.
Φιλιά!
Καλησπέρα, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. Μου αρέσουν οι παλιές φωτογραφίες,αλλά λόγω επαγγέλματος μ΄ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι σχολικές φωτογραφίες.
Μ' αρέσει ιδιαίτερα, ΜΑRGO, να παρατηρώ τα πρόσωπα των ανθρώπων. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το πρόσωπο είναι ο καθρέφτης της ψυχής.
Καλησπέρα ELENI. Απ' ότι καταλαβαίνω έχεις πολύ ενδιαφέρουσες φωτογραφίες και αντιλαμβάνεσαι την αξία τους. `Εχω κι εγώ κάποιες σχολικές από τα χρόνια της Κατοχής. `Εχουν πολύ ενδιαφέρον.
Πολύ όμορφο το ταξίδι σου,ΙΖΑ μου,
Πάντα μου προκαλούσαν το ενδιαφέρον, παρόμοιες φωτογραφίες!
Διαισθάνομαι, από τις φωτογραφίες-πορτραίτα,ότι ο νεαρός της μεσαίας φωτογραφίες έζησε μια ταραχώδη ζωή...
Καλημέρα,ανήσυχο και δημιουργικό πλάσμα!
Ωραία τρέλα! Ναι, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες από πολλές απόψεις οι παλιές φωτογραφίες. Κρύβουν όμως μια μελαγχολία, μια βαθιά θλίψη, ίσως περισσότερο στο χαμόγελό τους που έχει πάρει το γκριζοκίτρινο χρώμα του χρόνου.
Της ζωής που πέρασε.
Καλή σου μέρα, ΙΖΑ.
'Οταν έχεις χρόνο, πέρασε από τη ΧΡΟΝΟΣΤΙΒΑΔΑ (sendec.blogspot.com),να πάρεις μια όμορφη γεύση σε ένα παρόμοιο ταξίδι...
Φιλιά!
Γεναιόδωρη 50FM, σε λόγια και αισθήματα, καλησπέρα. `Ισα που πρόλαβα να ρίξω μια ματιά στο blog που μου γράφεις και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. `Οταν βρω χρόνο θέλω να το μελετήσω πιο προσεκτικά. `Οσο για τη φωτογραφία κι εμένα μου έκανε εντύπωση αυτό το πρόσωπο απ' την πρώτη στιγμή που είδα τη φωτογραφία. Αν ήταν καθηγητής πρέπει να ήταν πολύ νέος και πολύ προχωρημένος για την εποχή του. Το πρόσωπό του μου δίνει την εντύπωση ενός πνευματικού ανθρώπου.
Poet,την καλησπέρα μου. Ναι, είναι ωραία αυτή η τρέλα, μα πιο ωραία είναι η δική σου. Μακάρι να είχα το ταλέντο σου και να μπορούσα να γράψω τις φανταστικές ιστορίες αυτών των ανθρώπων, να τους βγάλω απ' τις φωτογραφίες και να τους δώσω πάλι ζωή.
IZA,
πριν μέρες σου πέρασα στο e-mail σου podilato@sch.gr (ισχύει;) παλιές σχολικές φωτογραφίες από τις ρίζες του πατέρα μου (1937, Στένωμα Καρπενησίου) και του πεθερού μου (1924, Σινασός Καππαδοκίας.
Τις έλαβες;
Iza πρόσφατα βοήθησα τη γιαγιά μου στη Κρήτη να τακτοποιήσει παλιές φωτογραφίες της,η αγαπημένη μου γιαγιά είναι τώρα σχεδόν 90 χρονών! Δεν μπορώ να περιγράψω με λίγα λόγια τι ένιωσα!!! με μια κουβέντα θα πω οτι συγκινήθηκα πάρα πολύ!
Καλό χειμώνα!!
Ιζα μου
πολύ παράξενο χόμπυ...
Προσωπικά με μελαγχολούν οι φωτογραφίες τελικά...οτιδήποτε κρατάει το Χρόνο σε ένα κλουβάκι αναμνήσεων με δυσκολεύει. Βέβαια, για τις επόμενες γενιές είναι αν όχι χρήσιμες, απαραίτητες, γιατί οπως και να το κάνεις, τις ρίζες δεν πρέπει να τις ξεχνάς αν θέλεις να είναι γερά τα κλαδιά σου
παρακολουθώ το ιστολόγιο αλλά ίσως είμαι σιωπηλή για λίγο καιρό
σε φιλώ κ εσένα κ τα κορίτσια
Δημοσίευση σχολίου