`Εχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία.

Σήμερα θα ήθελα να σας αφιερώσω...

`Ενα ολόγιομο φεγγάρι που ανατέλλει πίσω από το βουνό,

που κρύβεται πίσω από τις κολώνες των αρχαίων ναών,



που χαράζει φωτεινούς δρόμους στη θάλασσα ,


που χρωμα τίζει τα σύννεφα,


που μαγεύει τα ζώα ,

Το φεγγάρι των ευαίσθητων ποιητών,

το φεγγάρι των παθιασμένων εραστών,

το φεγγάρι των μαγισσών,

και των αλαφροίσκιωτων ρομαντικών,

των θρύλων, των νεράιδων,

και των παραμυθιών.

Ποιος δεν έχει ξενυχτήσει στην παραλία κοιτάζοντας το μυστήριο πρόσωπο του φεγγαριού να του χαμογελά;

Ακόμα και μέσα στην πόλη αν είσαι, αγχωμένος και βαρύς από τις διάφορες σκοτούρες, αν σηκώσεις το βλέμμα και δεις την πανσέληνο να παίζει με τα σύννεφα τα ξεχνάς όλα και κοιτάς εκστατικός τον ουρανό. Δε θες πια να γυρίσεις σπίτι, θέλεις να μείνεις έξω με φίλους να διασκεδάσεις, να κουβεντίάσεις , να σεργιανίσεις στους δρόμους της πόλης κάτω από το φως του φεγγαριού.

KΑΛΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ